8 April, 2025, Honden training
Herken je dat moment waarop je net je hond hebt gewassen, hem loslaat in het park en hij direct een dood dier vindt om in te rollen. In deze blogpost ontdek je waarom onze honden zo’n voorliefde hebben voor het rollen in dode dieren en andere stinkende zaken.
Wanneer je hond zich wentelt in een dode vogel of rotte vis, volgt hij een diep instinct dat teruggaat naar zijn verre voorouders. Wolven, de wilde familieleden van onze huishonden, vertonen namelijk het zelfde gedrag. Ze rollen in viezigheid om hun eigen geur te maskeren, waardoor ze hun prooi beter kunnen besluipen zonder dat hun eigen geur hen verraadt. Alle hondenrassen kunnen dit doen, onze toy doodle G is bijvoorbeeld helemaal geen jachthond maar deed dit ook toen die nog jong was.
Onze moderne huishonden hebben dit gedrag geërfd, ook al hoeven ze niet meer te jagen voor hun maaltijd. Het blijft een natuurlijke drang, vergelijkbaar met andere instincten zoals graven, zelfs als het voor ons mensen volkomen onlogisch lijkt om jezelf te willen inwrijven met iets dat zo vreselijk stinkt.
Er zijn meerdere verklaringen voor waarom honden zo graag rollen in viezigheid. Sommige zijn gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek, terwijl andere komen uit jarenlange observaties van hondentrainers met veel praktische kennis.
De meest aannemelijke verklaring is dat honden in dode dieren rollen om hun eigen geur te verbergen - een overblijfsel van hun jachtinstinct. Voor een wolf in het wild kan het verschil tussen een succesvolle jacht of een lege maag liggen in hoe goed hij zijn geur kan camoufleren. Onze huishonden doen dit nog steeds, puur uit instinct.
Sommige experts denken dat honden rollen in interessante geuren om informatie terug te brengen naar de roedel. Je kunt het zien als een manier om een “geurverslag” te maken van wat ze hebben gevonden. Jouw hond komt misschien enthousiast naar je toe rennen nadat hij gerold heeft in een dood dier omdat hij denkt dat hij geweldig nieuws voor je heeft!
Het rollen in viezigheid kan ook een manier zijn om hun territorium af te bakenen. Door hun geur te vermengen met die van het dode dier, laten ze een duidelijker signaal achter voor andere honden. Het is als het ware een vorm van markeren, vergelijkbaar met hoe sommige honden hun urine gebruiken om hun aanwezigheid kenbaar te maken.
Wat voor ons vreselijk stinkt, kan voor een hond juist heerlijk ruiken. Met ongeveer 300 miljoen geurreceptoren (vergeleken met onze 6 miljoen) verwerken honden geuren volledig anders.
Voor jouw hond is een rottend dier geen teken van iets smerigs maar een rijk tapijt van fascinerende geuren. Ze kunnen ruiken welk dier het was, hoe lang het dood is, en zelfs wat het gegeten heeft. Voor je hond is het rollen in een dood dier zoiets als voor ons het lezen van een spannend boek!
Een dode vis of vogel produceert tijdens het rottings proces specifieke chemische stoffen. Deze stoffen, die voor ons een waarschuwingssignaal zijn om weg te blijven, kunnen voor honden juist aantrekkelijk zijn omdat ze veel informatie bevatten.
Je hond wordt misschien ook aangetrokken door de complexiteit van de geur. Net zoals wij kunnen genieten van een gerecht met vele verschillende smaken, kan jouw hond gefascineerd zijn door de rijkdom aan geurlagen in een dood dier. Prooidieren zoals muizen en vogels hebben bovendien van nature sterke geuren die honden kunnen herkennen als potentieel voedsel. Hoewel jouw huishond misschien nooit heeft hoeven jagen, zit de aantrekkingskracht van deze geuren nog steeds in zijn DNA.
Over het algemeen is het rollen in dode dieren geen gezondheidsprobleem voor je hond, maar meer een ongemak voor jou als eigenaar. Er zijn wel enkele risico’s:
Het grootste probleem is meestal de geur die je hond mee naar huis brengt en die zich kan verspreiden naar je meubels en tapijten.
Een goede training is de beste manier om te voorkomen dat je hond in dode dieren rolt. Leer je hond een betrouwbaar ’laat’ of ‘kom hier’ commando dat zelfs werkt wanneer hij iets verleidelijks heeft gevonden.
Hou je hond aan de lijn in gebieden waar vaak dode dieren liggen. Let goed op tijdens wandelingen en leer de lichaamstaal van je hond herkennen. Als je ziet dat je hond plotseling zijn neus omhoog steekt en dan snel er opaf rent, is er grote kans dat hij iets interessants heeft geroken.
Beloon je hond rijkelijk als hij op commando wegblijft van vieze dingen. Zo leert hij dat luisteren naar jou meer oplevert dan even lekker rollen in dat dode diertje. Zorg ook voor voldoende alternatieve stimulatie, zoals speeltjes met verschillende geuren en texturen. Wij leiden onze ons G ook vaak af met een bal. Dan gooien we de bal voor hem uit en rent die langs het dode dier zonder daar aandacht aan te geven.
Wees wel realistisch: zelfs de best getrainde hond kan soms bezwijken aan de verleiding van een vers dood dier. Het zit nu eenmaal in hun natuur.
Wanneer je hond zich heeft gerold in een dood dier, is een grondige wasbeurt de enige oplossing. Gebruik bij voorkeur speciale shampoo die ontworpen is om sterke geuren te neutraliseren.
Zo pak je het aan:
Als je geen speciale shampoo hebt, kan een mengsel van water met bakpoeder of verdunde azijn ook helpen. Let wel op dat je dit niet in de ogen of oren van je hond laat komen.
Sommige honden hebben een grotere voorliefde voor het rollen in viezigheid dan andere. Jachthonden zoals beagles en retrievers staan bekend om hun neiging om in dode dieren te rollen. Dit komt waarschijnlijk omdat hun jachtinstincten sterker zijn ontwikkeld.
Nieuwsgierige en avontuurlijke honden doen het ook vaker. Als je een hond hebt gehad die nooit in vieze dingen rolde en nu eentje die het bij elke wandeling probeert, dan zie je dit verschil duidelijk.
Jonge honden en pubers, die nog veel leren over de wereld tijdens hun wandelingen, zijn impulsiever en laten zich sneller verleiden door een lekker ruikend dood dier. Ze hebben nog niet de zelfbeheersing om de verleiding te weerstaan, ook al weten ze dat het baasje er niet blij mee zal zijn.
Er zijn verschillende redenen waarom honden zo graag rollen in dode dieren zoals vogels en muizen. Het maskeren van hun eigen geur lijkt de meest aannemelijke verklaring, een overgebleven instinct uit de tijd dat hun voorouders moesten jagen. Maar het kan ook gaan om het verzamelen van informatie, territorium markeren of simpelweg omdat ze de complexe geuren lekker vinden.
Hoewel dit gedrag voor ons mensen onbegrijpelijk is, is het voor honden een volkomen natuurlijke activiteit. Het is een herinnering aan hun wilde oorsprong en de verschillende manier waarop zij de wereld waarnemen door hun neus.
Met geduld, training en de juiste schoonmaakmiddelen kun je leren om met dit gedrag om te gaan, ook al zul je het waarschijnlijk nooit helemaal kunnen uitschakelen. Uiteindelijk is het accepteren van deze eigenaardigheid gewoon onderdeel van het leven met een hond die, ondanks alle domesticatie, nog steeds een beetje wolf in zich heeft.
