17 March, 2025, Honden training
Ben je opzoek naar wat schijnzwangerschap is bij honden? Of merkt je dat je hond anders dan normaal gedraagt? Sleept ze speelgoed rond of maakt ze nestjes? Dan heeft je teef (vrouwtjes hond) mogelijk last van schijnzwangerschap. In deze blog leggen we alles uit over dit natuurlijke maar soms verwarrende verschijnsel.
Bij ons thuis hebben we het geluk dat onze toy poedel G een reu (mannetje) is. Dat betekent dat hij nooit last zal hebben van schijnzwangerschap - dat komt namelijk alleen bij teefjes (vrouwtjes) voor.
Schijnzwangerschap, ook wel schijndracht genoemd, is een natuurlijk verschijnsel dat voorkomt bij niet-gesteriliseerde teven. Tijdens een schijnzwangerschap vertoont je hond fysieke en gedragsveranderingen die lijken op een echte zwangerschap, terwijl ze niet drachtig is. Dit kan verwarrend zijn voor baasjes die niet bekend zijn met dit.
Het is belangrijk om te weten dat schijnzwangerschap normaal gedrag is wat voortkomt uit het natuurlijke reproductiesysteem van honden. Bijna alle teven kunnen schijnzwanger worden nadat ze loops zijn geweest, ongeacht of ze gedekt zijn of niet. In het wild had schijndracht een belangrijke functie binnen de roedel. Bij wolven, waarvan onze honden afstammen, konden zo ook niet-drachtige wolvinnen helpen bij het zogen van pups. Onze huishonden hebben dit instinct nog steeds, ook al is de oorspronkelijke functie niet meer nodig.
Het belangrijkste verschil is uiteraard de aanwezigheid van puppy’s. Bij een echte zwangerschap zal de dierenarts met behulp van echografie of röntgenfoto’s de aanwezigheid van pups kunnen bevestigen. Bij schijndracht zijn er geen puppy’s, maar de hormoonveranderingen zorgen wel voor vergelijkbare symptomen. Bij een echte zwangerschap worden de veranderingen in het lichaam steeds duidelijker. Een drachtige teef zal zichtbaar dikker worden naarmate de pups groeien. Bij schijndracht kan er ook wat zwelling optreden, maar dit is meestal minder uitgesproken.
Schijnzwangerschap bij honden kan zich op verschillende manieren uiten. De meest voorkomende verschijnselen zijn het zwellen van de melkklieren en veranderingen in gedrag. Je kunt merken dat je teef erg aanhankelijk wordt of juist teruggetrokken gedrag vertoont. Fysieke symptomen beginnen meestal zo’n 6-8 weken na de loopsheid. De tepels van je hond kunnen opzwellen en er kan zelfs melkproductie op gang komen. Naast fysieke veranderingen kun je ook gedragsveranderingen opmerken. Je hond kan bijvoorbeeld speelgoed verzamelen en dit behandelen alsof het puppy’s zijn. Sommige honden maken nestjes of worden beschermend over hun speeltjes.
Een schijnzwangere teef kan opvallende gedragsveranderingen vertonen. Ze kan bijvoorbeeld:
Deze gedragsveranderingen worden veroorzaakt door dezelfde hormonen die bij een echte dracht een rol spelen. Het hormoon prolactine speelt hierbij een belangrijke rol en heeft niet alleen invloed op het lichaam, maar ook op het gedrag van je hond.
Schijnzwangerschap is een natuurlijk fysiologisch proces dat voortkomt uit de hormonale cyclus van de teef. Na de loopsheid maakt het lichaam van de teef het hormoon progesteron aan, ongeacht of er bevruchting heeft plaatsgevonden. Dit hormoon bereidt het lichaam voor op een mogelijke zwangerschap. Wanneer de progesteronspiegels na ongeveer 6-8 weken dalen, stijgt het hormoon prolactine. Bij een echte dracht zou dit leiden tot de geboorte van puppy’s en melkproductie voor het zogen. Bij een schijnzwangere hond gebeurt hetzelfde hormonale proces, maar zonder de aanwezigheid van puppy’s.
Een schijnzwangerschap duurt gemiddeld 2 tot 3 weken, maar kan in sommige gevallen langer aanhouden. De meeste symptomen verdwijnen vanzelf wanneer de hormonale balans zich herstelt. Het is belangrijk om geduld te hebben en je hond tijdens deze periode extra aandacht en begrip te geven.
De duur van de schijnzwangerschap kan per hond verschillen. Sommige teven hebben slechts milde symptomen die na een week al verdwijnen, terwijl andere weken symptomen kunnen vertonen. Als de symptomen langer dan 4 weken aanhouden of als je hond er zichtbaar last van heeft, is het verstandig om advies vragen aan je dierenarts. Het is geruststellend om te weten dat schijnzwangerschap vanzelf weer overgaat. In de tussentijd kun je je hond ondersteunen door haar een rustige en veilige omgeving te bieden en begrip te tonen voor haar veranderde gedrag.
De fysieke symptomen van schijndracht kunnen variëren van mild tot ernstig. Ze omvatten zwelling van de melkkieren, vergrote tepels, melkproductie, een opgeblazen buik en soms verminderde eetlust. Deze symptomen beginnen meestal 6-8 weken na de loopsheid en kunnen enkele weken aanhouden.
Schijnzwangerschap kan na elke loopsheid voorkomen, maar niet alle teven worden na elke cyclus even duidelijk schijnzwanger. Sommige honden vertonen nauwelijks symptomen, terwijl andere na elke loopsheid duidelijke tekenen van schijnzwangerschap laten zien. Dit varieert per hond en kan zelfs bij dezelfde hond per cyclus verschillen. Het is normaal dat een teef meerdere keren in haar leven schijnzwanger wordt. Als je teef na elke loopsheid schijnzwanger wordt en hier duidelijk last van heeft, kun je met je dierenarts overleggen over mogelijke oplossingen, zoals sterilisatie.
Als een teef eenmaal schijnzwanger is geweest, is de kans groot dat het bij toekomstige looperiodes weer gebeurt. De hormonale cyclus die leidt tot schijnzwangerschap is deel van het natuurlijke reproductiesysteem van je hond, en als ze daar eenmaal gevoelig voor is gebleken, zal dit waarschijnlijk terugkeren.
Het omgaan met een schijnzwangere hond vraagt om geduld en begrip. Besef dat je hond onder invloed staat van hormonen en dat haar gedrag tijdelijk is. Probeer een rustige en stabiele omgeving te creëren waarin ze zich veilig voelt. Het kan helpen om haar dagelijkse routine zo min mogelijk te verstoren. Sommige baasjes maken de fout door speelgoed of knuffels die als “puppy’s” worden behandeld weg te halen. Dit kan juist meer stress veroorzaken en het schijnzwangere gedrag versterken. Het is beter om dit gedrag te accepteren en te begrijpen dat het vanzelf zal overgaan. Je kunt wel proberen om je hond af te leiden met activiteiten zoals korte wandelingen of lichte spelletjes. Als je hond last heeft van gezwollen melkklieren, kan het helpen om koude kompressen aan te brengen om de zwelling te verminderen. Vermijd echter het masseren of stimuleren van de melkklieren, omdat dit de melkproductie juist kan stimuleren. Zorg er ook voor dat je hond niet te veel drinkt, omdat dit de melkproductie kan bevorderen.
Er zijn verschillende natuurlijke manieren om je hond te helpen tijdens een periode van schijnzwangerschap. Denk aan voldoende beweging en afleiding, het handhaven van een normale routine, en het verminderen van de hoeveelheid water voor het slapengaan. Je kunt ook koude kompressen plaatsen op gezwollen melkklieren of een speciaal hondenhemd of body gebruiken om te voorkomen dat je hond aan haar tepels likt. Sommige baasjes hebben goede ervaringen met rustgevende producten zoals Bach bloesems, maar overleg dit altijd eerst met je dierenarts.
Sterilisatie is inderdaad de meest effectieve manier om schijnzwangerschap te voorkomen. Bij sterilisatie worden de eierstokken en meestal ook de baarmoeder verwijderd, waardoor de hormonale cyclus die leidt tot schijnzwangerschap wordt onderbroken. Na sterilisatie zal je hond niet meer loops worden en daarom ook niet meer schijnzwanger kunnen worden.
Het is belangrijk om te weten dat sterilisatie tijdens een schijnzwangerschap meestal niet wordt aangeraden. De hormonale veranderingen die tijdens de schijnzwangerschap plaatsvinden, kunnen het herstel na de operatie compliceren. De meeste dierenartsen adviseren om te wachten tot de schijnzwangerschap voorbij is voordat er wordt overgegaan tot sterilisatie. Sterilisatie heeft naast het voorkomen van schijnzwangerschap ook andere voordelen. Het vermindert het risico op melkkliertumoren, vooral als de sterilisatie op jonge leeftijd wordt uitgevoerd. Ook voorkomt het baarmoederontsteking (pyometra), een potentieel levensbedreigende aandoening die vaak voorkomt bij oudere, niet-gesteriliseerde teven.
Hoewel schijnzwangerschap een natuurlijk proces is dat meestal vanzelf overgaat, zijn er situaties waarin het verstandig is om naar de dierenarts te gaan. Als je hond extreme symptomen vertoont, zoals ernstige melkklierontstekingen, koorts, of als ze stopt met eten, is medische hulp noodzakelijk. Ook als de symptomen langer dan 4-6 weken aanhouden, is het goed om advies te vragen.
De dierenarts kan onderzoeken of er sprake is van complicaties zoals mastitis (een ontsteking van de melkklieren) of andere onderliggende gezondheidsproblemen. In sommige gevallen kan de dierenarts medicatie voorschrijven om de symptomen te verlichten, maar dit wordt alleen gedaan als de schijnzwangerschap ernstig is of als er complicaties optreden. Het is ook verstandig om de dierenarts te raadplegen als je hond herhaaldelijk schijnzwanger wordt en hier duidelijk onder lijdt. In dat geval kan de dierenarts adviseren over mogelijke oplossingen, zoals sterilisatie, om toekomstige schijnzwangerschappen te voorkomen.
Schijnzwangerschap of schijndracht is een natuurlijk verschijnsel dat voorkomt bij niet-gesteriliseerde teven. Het wordt veroorzaakt door hormonale veranderingen na de loopsheid, waarbij het lichaam zich voorbereidt op een mogelijke zwangerschap, ook als er geen bevruchting heeft plaatsgevonden. De symptomen kunnen zowel fysiek als gedragsmatig zijn. Je hond kan gezwollen melkklieren ontwikkelen, melk produceren, nestjes maken en speelgoed “moederen” alsof het puppy’s zijn. Deze symptomen beginnen meestal 6-8 weken na de loopsheid en duren gemiddeld 2-3 weken.
Hoewel schijnzwangerschap een natuurlijk proces is dat meestal vanzelf overgaat, kan het ook belastend zijn voor je hond. Als de symptomen ernstig zijn of lang aanhouden, is het verstandig om naar de dierenarts te gaan. Sterilisatie is de meest effectieve manier om nzwangerschap te voorkomen.
